3- کیفیت از نظر شرب :
منابع تأمین آب آشامیدنی می توانند تحت تأثیر غلظت رسوبات، مواد مغذی، میکروارگانیزم‌ها، نمک ها، سولفات‌ها کلرید و آفت‌کش‌ها قرار بگیرند. غلظت موادمغذی، به ویژه نیترات بیش از 45 میلی‌گرم در لیتر، مشکل بالقوه ای برای تندرستی عمومی بشمار می‌روند و علاوه بر این، غلظت زیاد این مواد، مشکلات رشد جلبک‌ها را در آب پدید می‌آورد که به مزه بد آب می‌انجامد. وجود مقدار زیادی از مواد جامد محلول (TDS) می‌تواند در مزه آب مشکل بیافریند، حدود توصیه شده برای شوری، کمتر از 9/0 دسی‌زیمنس برمتر وحداکثر پیشنهاد شده برابر 2 دسی‌زیمینس برمتر می‌باشد. حدود غلظت سولفات و کلرید بین250 تا 500 میلی‌گرم بر لیتر توصیه شده است (غفوری1367). از نظر PH قسمت عمده آبهای مشروب طبیعی نزدیک به 7 می‌باشند که معمولاً بین 5/6 تا 8 می‌تواند در نوسان باشد برخی از آلودگی‌ها قادر به تغییر PH آب بوده که این آلودگی‌ها غالباً دارای منشاء صنعتی می‌باشند. حداکثر مطلوب برای PH آب بین 7 تا 5/8 و حداکثر مجاز بین 5/6 تا 2/9 می‌باشد میزان اکسیژن و ازت حل شده در آب اشباع شده در هوا و در حرارت 20 درجه سانتیگراد به ترتیب 1/9 و 4/15 میلی‌گرم در لیتر است.
?-1- کلر و کلرور:
کلر در آب طبیعی به صورت یک ماده متشکله آن وجود ندارد مگر در مواردی که از آلودگی‌های صنعتی و یا برای ضدعفونی در آب وارد شده باشد. براساس استانداردهای جهانی مقدار توصیه شده کلر برای آبهای آشامیدنی حدود 250 میلی‌گرم در لیتر است. در همین زمینه میزان آنیون کلرور که یکی از یونهای اصلی آب است حدود 520 میلی‌گرم در لیتر پیشنهاد شده است هر چند تا حدود 700 میلی‌گرم در لیتر را می‌توان بدون اشکال مصرف کرد.
?-2-سولفور و سولفات:
برخی از آبها سولفات کلسیم به میزان فراوان در ترکیبات خود دارند. معمولاً همراه با کلسیم آب یونهای، سدیم و پتانسیم نیز وجود دارند. میزان سولفات را به صورت یون SO4 در حدود 250میلی‌گرم در لیتر مجاز دانسته‌اند. جهت تعیین کیفیت آب برای مصارف شرب با توجه به دیاگرام شولر پس از تبدیل واحدهای عناصر مورد نیاز از میلی اکی والانت به میلی گرم و محاسبه T.H که در جداول وزارت نیرو موجود نیست، مقادیر هریک از عناصر بصورت نمونه در جدول شماره 8 مشخص شد. همانطور که از جدول مذکور پیداست کیفیت آب رودخانه های مورد مطالعه از این نظر نیز مشکلی ندارد. شکل شماره 2 نمونه ای از بررسی کیفیت آب را توسط دیاگرام شولر نشان می دهد.
